công nhân
- Tị Thử Sơn Trang và Ngoại Bát Miếu - Trung Quốc Tổ chức Khoa học, Giáo dục và Văn hóa của Liên hiệp quốc Unesco đã công nhận Tị Thử Sơn Trang và Ngoại Bát Miếu của Trung Quốc là Di sản văn hóa thế giới năm 1994.
- Khổng miếu, Khổng phủ, Khổng lâm - Trung Quốc Tổ chức Khoa học, Giáo dục và Văn hóa của Liên hiệp quốc Unesco đã công nhận Khổng miếu, Khổng phủ, Khổng lâm của Trung Quốc là Di sản văn hóa thế giới năm 1994.
- Công viên quốc gia Lư Sơn - Trung Quốc Tổ chức Khoa học, Giáo dục và Văn hóa của Liên hiệp quốc đã công nhận Công viên quốc gia Lư Sơn của Trung quốc là di sản văn hóa thế giới năm 1996.
- Thành cổ Bình Dao - Trung Quốc Tổ chức Khoa học, Giáo dục và Văn hóa của Liên hiệp quốc Unesco đã công nhận Thành cổ Bình Dao là Di sản văn hóa thế giới năm 1997.
- Vườn cây cảnh cổ điển Tô Châu - Trung Quốc Tổ chức Khoa học, Giáo dục và Văn hóa của Liên hiệp quốc Unesco đã công nhận Vườn cây cảnh cổ điển Tô Châu của Trung Quốc là Di sản văn hóa thế giới năm 1997.
- 45 tấm bản đồ Việt Nam qua các giai đoạn từ thế kỷ 10 (phần 1) Lãnh thổ Việt Nam qua từng thời kỳ là sự biến đổi không gian sinh tồn của người Việt, thể hiện bởi các triều đại chính thống được công nhận.
- Kinh thành và lăng mộ Cao Cú Ly - Di sản văn hóa của Trung Quốc Tổ chức Khoa học, Giáo dục và Văn hóa của Liên hiệp Quốc Unesco đã công nhận Kinh thành và lăng mộ Cao Cú Ly là Di sản văn hóa thế giới năm 2004.
- 45 tấm bản đồ Việt Nam qua các giai đoạn từ thế kỷ 10 (phần 2) Lãnh thổ Việt Nam qua từng thời kỳ là sự biến đổi không gian sinh tồn của người Việt, thể hiện bởi các triều đại chính thống được công nhận.
- 45 tấm bản đồ Việt Nam qua các giai đoạn từ thế kỷ 10 (phần 3) Lãnh thổ Việt Nam qua từng thời kỳ là sự biến đổi không gian sinh tồn của người Việt, thể hiện bởi các triều đại chính thống được công nhận.
- Đền Taj Mahal - Ấn Độ Tổ chức Khoa học, Giáo dục và Văn hóa của Liên hiệp quốc Unesco đã công nhận Đền Taj Mahal của Ấn Độ là Di sản văn hóa thế giới năm 1983.